วันอังคารที่ 8 ธันวาคม พ.ศ. 2558

น้องโดน้อย





“เปิดประตูสิ”

คนตัวเล็กแง้มประตูออกเล็กน้อยพลางโผล่หน้ามาออกมาทักทายแต่ไม่ยอมให้คนตัวสูงเข้าไปข้างใน

“ตกลงจะให้ช่วยมั้ย?” จงอินเท้าสะเอวถามก่อนจะอมยิ้มน้อยๆเมื่อคนขี้อายยอมเปิดประตูให้เข้าไปแต่โดยดี

คยองซูล่นถอยหลังไปจนชิดมุมห้องน้ำ มือเล็กกอบกุมน้องโดน้อยเอาไว้แน่นผ่านกางเกงนอนขายาว เห็นสายตาของจงอินมองมาอย่างจาบจ้วงก็อดหน้าแดงขึ้นมาไม่ได้ อยากหายทรมานก็อยากแต่จะให้แก้ผ้าให้คนอื่นดูก็น่าอายเกินไป

“ให้คยองทำยังไง?” เสียงหวานสั่นครือด้วยความประหม่า

“ถอดกางเกงออกสิ” คนสั่งพูดขึ้นมาหน้าตาเฉยพร้อมกับเดินเข้าไปหาช้าๆ

“ไม่เอา” คนตัวเล็กสั่นหัวปฏิเสธพลางจับกางเกงเอาไว้แน่น

“รู้มั้ยว่าถ้าคยองซูไม่ฉี่ออกมาคยองซูจะเป็นหมันนะ น้องโดน้อยก็จะไร้ประโยชน์ด้วย”

“โกหก”

“งั้นก็ตามใจ พี่ออกไปละนะ” ขายาวหันหลังกลับแต่ไม่ทันได้ก้าวเดินก็ถูกอีกคนดึงรั้งเอาไว้ก่อน ริมฝีปากหนายกยิ้มก่อนจะตีหน้านิ่งหันกลับไปอีกครั้ง

“ในอ่างได้มั้ย?” นิ้วสั้นชี้ไปที่อ่างอาบน้ำพลางส่งสายตาอ้อนวอนจนคนตัวโตใจอ่อน ปากอิ่มคลี่ยิ้มรูปหัวใจแล้วเปิดน้ำตีฟองสบู่จนฟูฟ่อง

“หันหลังไปก่อน” คยองซูจับไหล่หนาให้หันไปอีกทางก่อนที่มือสั่นเทาจะแก้กางเกงออกด้วยท่าทางเก้กังแล้วหย่อนตัวลงไปในอ่างที่เต็มไปด้วยฟองสีขาว

จงอินสั่นหน้าเล็กน้อยก่อนจะรั้งกางเกงนอนตัวจ้อยของตัวเองลง กางเกงไม่ทันพ้นหน้าขาคนที่นั่งอยู่ในอ่างก็แหวออกมาเสียงดังคับห้องน้ำ

“ทำอะไรอ่ะ ห้ามนะ”

“เอ้าเดี๋ยวเปียกจะเอาอะไรใส่ หลับตาสิ หลับตาก็ไม่เห็นน้องนีนี่แล้ว” จงอินว่าด้วยน้ำเสียงที่ปราศจากความเขินอายพลางรั้งกางเกงออกให้พ้นข้อเท้า สองมือน้อยที่ปิดบังใบหน้าไม่มิดทำจงอินหลุดหัวเราะออกมาอีกครั้งอย่างชอบใจ
ผู้ชายสองคนแช่ตัวอยู่ในอ่างอาบน้ำขนาดเล็ก ตากลมหลุบมองฟองสบู่สีขาวแทนการมองแผงอกบึกบึนและใบหน้าที่ดูเซ็กซี่จนทำให้ระทวย

“ฉี่ไม่ออกอะจงอิน” คยองซูเบ้หน้าพร้อมกับกุมน้องโดด้วยบิดไปมา

“มานั่งตรงนี้มา” จงอินชี้ไปที่หน้าตักของตัวเอง

ตากลมกลอกไปมาเลิ่กลั่กก่อนจะขยับตัวไปนั่งบนตักกว้างของคนตัวสูง สัมผัสแข็งขืนที่ดุนดันสะโพกทำคนตัวเล็กนั่งนิ่งตัวเกร็ง แม้น้ำในอ่างจะอุ่นแค่ไหนแต่คยองซูกลับรู้สึกเย็นยะเยือกขึ้นมาแปลกๆ ขนกายลุกชันจนต้องใช้มือลูบมันเบาๆ

“พร้อมยัง?” จงอินกระซิบติดริมใบหู คนนั่งเกร็งสะดุ้งตัวโหยงก่อนจะพยักหน้าขึ้นลงแทนคำตอบ จงอิสเอื้อมมือที่สั่นน้อยๆลงไปในน้ำ ฝ่ามือใหญ่กุมน้องโดน้อยเบาๆพลางขยับขึ้นลงเป็นจังหวะ

“จะจงอิน คยอง คยองรู้สึกแปลกๆ” คนตัวเล็กที่เพิ่งมีโอกาสสัมผัสอารมณ์วาบหวิวเป็นครั้งแรกครางออกมาเสียงเบาหวิว ตากลมปรือมองผนังห้องน้ำลายปลาดาวพลางเสียดสีหน้าขาและบิดตัวไปมาระบายความอึดอัด

ฝ่ามือใหญ่ชักรูดขึ้นลงตามความยาว นิ้วแข็งแรงถูไถส่วนหัวปริ่มน้ำจนคนที่ตกอยู่ในห้วงอารมณ์กามครางเสียงหวานออกมาเป็นระยะ

“อื้อจงอิน คยองกำลังลอยขึ้นไปบนฟ้า”

จมูกโด่งซุกไซร้ลงกับซอกคอหอมหรุ่น แกนกายกลางลำตัวรู้สึกปวดจนแทบระเบิดเมื่อถูกทั้งสะโพกกลมกลึงถูไถไปมาทั้งถูกเสียงครางเร้าอารมณ์ ทุกอย่างในตอนนี้ล้วนปลุกความต้องการให้ประทุขึ้นมาอีกครั้ง

“งื้อจงอิน คยอง คยอง คยองปวดฉี่จะตายอยู่แล้ว”

“ไม่ต้องกลั้นนะคยองซู ปล่อยมันออกมาเลย” จงอินว่าพลางออกแรงขยับข้อมือชักรูดให้เร็วขึ้น

“เร็วๆ คยองจะฉี่ออกมาแล้ว” คนตัวเล็กเร่งพร้อมกับเชิดหน้าขึ้นปรือตามองเพดานห้องน้ำเมื่อความต้องการใกล้แตะจุดสูงสุด ปากอิ่มสูดเอาอากาศเข้าไปเต็มปอดก่อนจะครางหวิวออกมาอีกครั้งเมื่อร่างกายเริ่มกระตุกเกร็ง

“ฮื่อไม่ไหวแล้วจงอิน คยองปล่อยออกมาแล้วนะ” คยองซูสั่นสะท้านเมื่อจงอินชักรูดเร็วขึ้น ปลายหัวปริ่มน้ำกำลังสั่นระริกก่อนจะกระตุกอย่างรุนแรงแล้วปลดปล่อยเอาความต้องการออกมาปะปนกับน้ำสบู่ในอ่าง

“เฮ้อฉี่ออกหมดแล้วโล่งจังเลย” คนน่ารักหันหน้าไปยิ้มแป้นพลางกอดขอบคุณคนตัวสูงเอาไว้แน่น

“สบายตัวแล้วใช่ไหม?” จงอินถามพร้อมกับฝังจมูกโด่งลงบนแก้มใส

“อื้อ จงอินนี่เก่งเนอะ”

จงอินยิ้มแห้งๆก่อนจะดันคนที่ดิ้นยุกยินอยู่บนตักให้ลุกออกไป คยองซูสบายตัวแล้วแต่เขานี่สิทั้งอึดอัด ทั้งทรมาน ทั้งปวด ทั้งเกร็งไปทั้งตัว

“สบายตัวก็ไปนอนรอเดี๋ยวพี่ตามไป”

“จงอินไม่ไปกับคยองหรอ?” คนน่ารักเอียงคอถามอย่างสงสัย

“ขอฉี่แปปนึงเดี๋ยวตามไป”

คยองซูคลี่ยิ้มก่อนจะใช้มือจุ่มไปน้ำแล้วล้วงน้องนีนี่ออกมาทำเหมือนที่จงอินทำให้ตัวเอง

“ให้คยองซูช่วยนะ ว้าวน้องนีนี่ไม่น้อยแฮะ”


.....ต่อมั้ย?.....จินตนาการเองนะว่าน้องคยองคนใสซื่อจะช่วยพี่จงอินให้ฉี่ออกมาได้หรือเปล่า5555


อ่านแล้วกลับไปติกแท็กให้กำลังใจเราหน่อยน้า เราจะได้มีแรงฮึบแต่งฉากหอบแห่กที่อัพเลเวลมากกว่านี้ให้อ่านอีก

วันเสาร์ที่ 31 ตุลาคม พ.ศ. 2558

-CUT- Special chapter







คืนนี้เซฮันเข้านอนตั้งแต่สองทุ่มและตอนนี้ก็หลับสนิทไปเรียบร้อย  ลู่หานย่องออกจากห้องน้ำเงียบๆเพราะเกรงว่าคนตัวสูงบนเตียงจะตกใจ  เสื้อผ้าถูกสวมแบบลวกๆไม่เรียบร้อยเหมือนทุกคืนที่ผ่านมา เรียกได้ว่าอ่อยได้ไหมก็คงได้เพราะเขาตั้งใจใส่มายั่วและทำให้เซฮุนไม่ได้นอน

คนตัวเล็กค่อยๆสอดตัวเข้าไปใต้ผ้าห่มผืนเดียวกับเซฮุน  หันหน้าไปสำรวจความสมบูรณ์แบบของอีกคนอย่างหลงไหล  แสงจันทร์ที่ลอดผ้าม่านมากระทบกับผิวหน้าทำให้มองเห็นความหล่อเหลาของเซฮุนได้อย่างชัดเจนมากขึ้น  มือน้อยลูบไล้ตามโครงหน้าวีเชฟจนเจ้าของต้องปรือตาขึ้นมามองอย่างสงสัย

จุ๊บ     ขโมยจุ๊บริมฝีปากเร็วๆก่อนจะพลิกตัวมานอนหันหลังให้แทนเพราะหัวใจที่เต้นไม่เป็นจังหวะของตัวเอง

"ลู่หาน" เสียงแหบพร่าของเซฮุนดังขึ้นพร้อมกับสัมผัสดุดันบริเวณสะโพกที่มีกางเกงในตัวบางกั้นเอาไว้

เซฮุนพลิกตัวคนตัวเล็กที่มีกลิ่นตัวหอมยั่วใจให้หันมาสบตากันตรงๆอีกครั้ง  ลู่หานกลอกตากลมโตของตัวเองมองสิ่งที่ซุกซ่อนใต้กางเกงนอนของเซฮุนด้วยความตกใจ  เวลานี้มันขยายใหญ่โตจนแทบจะโผล่พ้นของกางเกงออกมาอวดสายตาอยู่มะรอมมะร่อ  มือหนาเชยคางเขาขึ้นมาก่อนจะส่งสายตาที่เต็มไปด้วยความต้องการมาให้

"ลู่หานอ่า"  เสียงกระเส่าที่ดังอยู่ข้างหูทำเอาขนกายลุกชัน เวลานี้เซฮุนดูน่าสงสารจับใจ  ทุกสิ่งทุกอย่างล้วนบ่งบอกว่าต้องการเขาแทบคลั่งแต่กลับไม่ยอมสัมผัสร่างกายของเขาแม้แต่น้อย  แม้แต่เวลาที่ต้องการปลดปล่อยมากที่สุดเซฮุนก็ยังอดทนเพื่อเขาและลูกน้อย

ใบหน้าหวานเคลื่อนเข้าไปใกล้ก่อนจะประกบริมฝีปากลงบนกลีบปากนุ่มของเซฮุนพร้อมๆกับบดเบียดเข้าไปชิมความหวานจนหนำใจถึงได้เคลื่อนย้ายใบหน้าลงมาระดมจูบตามลำคอขาวท่ามกลางความประหลาดใจของอีกคน

"ละลู่หานทำอะไรอ่ะ"  เซฮุนเอ่ยถามเสียงตะกุกตะกัก  ลู่หานช้อนตาหวานฉ่ำขึ้นมองพลางจับมือหนามาลูบไล้สะโพกอิ่มของตัวเอง   มือใหญ่ขยำสะโพกอย่างเมามันทำให้แม่กวางยั่วสวาทลอบยิ้มอย่างพอใจ

"พร้อมสำหรับความสุขที่กำลังจะเกิดขึ้นมั๊ย"   เสียงหวามกระซิบถามอย่างยั่วยวน

"ยิ่งกว่าพร้อมอีกครับ" 

เสื้อผ้าถูกปลดปล่อยอย่างรวดเร็วเพียงไม่กี่นาทีทั้งคู่ก็เปลือยเปล่า   เซฮุนกลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่หน้าท้องกลมๆของลู่หานไม่ได้ทำให้ความสวยงามของเรือนร่างบอบบางลดลงแม้แต่น้อยกลับกันลู่หานเวลานี้ดูเซ็กซี่ยิ่งกว่าเดิมเสียอีก   ทุกอย่างบนร่างกายดูอวบอิ่มมีน้ำมีนวลไปหมด  หน้าอกก็นูนตั้งเต้าอย่างเห็นได้ชัดถ้าเขาผ่านคืนนี้ไปโดยไม่ได้มีอะไรกับลู่หานเลยก็เชิญเรียกเขาว่าบาทหลวงได้เลย

"อืมเซฮุนอ่า"   เสียงหวานครางเบาๆในลำคอเมื่อยอดอกบวมเต่งถูกอีกคนดูดดุนจนเกิดเสียงน่าอายขึ้นท่ามกลางความเงียบสนิท   ยิ่งเซฮุนออกเเรงดูดเท่าไหร่ความเสียวกระสันก็เพิ่มมากขึ้นเท่านั้น  ไม่ปฏิเสธว่าตอนนี้เขาเองก็มีอารมณ์ไม่เเพ้เซฮุน

"อ๊ะอ๊า" เสียงครางดังลั่นเมื่อมือหนาเลื่อนลงไปลูบไล้หนอนน้อยที่กำลังตื่นตัวเบาๆ แค่โดนสัมผัสน้อยๆลู่หานก็รู้สึกหลอมละลายไปแล้ว ไม่ถึงห้านาทีความรู้สึกแปลกๆก็เกิดขึ้นกับแกนกาย มันสั่นระริกและเสียวซ่านคล้ายใกล้ปลดปล่อยเต็มที

"อยากขนาดนี้อดทนมาได้ยังไงตั้งนาน หื้ม?" คำถามน่าอายของเซฮุนทำให้ใบหน้าเห่อร้อนขึ้นมาอย่างห้ามไม่ได้

"ลูกสำคัญกว่านี่นา"

"แล้วฉันล่ะ นายรู้มั้ยว่าฉันอยากจะบ้าตายวันละหลายๆรอบนอนกอดนายแต่กลับทำอะไรมากกว่านั้นไม่ได้"

"ก็จะชดเชยให้วันนี้ไง เอาน้ำออกให้หมดตัวเลยดีไหม"

"อย่าเก่งแต่ปากละกัน" เซฮุนยกยิ้ม เขารู้จักลู่หานดีกว่าใคร

"น้องงุนงุนใหญ่ขึ้นอีกแล้วนะเนี่ย" คนตัวเล็กเคลื่อนตัวลงไปทักทายแกนกายใหญ่กลางลำตัวของคนรักพร้อมกับลูบไล้ไปมาตามความยาวและหยอกล้อกับพวงไข่น่ารักสองลูก

"อื้ม" เสียงครางอย่างสุขสมดังขึ้นทันทีที่ลิ้นอุ่นๆแตะลงส่วนหัวปริ่มน้ำเบาๆ ลู่หานช้อนตาขึ้นมองอย่างยั่วยวนในขณะที่ริมฝีปากเล็กก็ครอบครองเต็มความใหญ่โตแลบเลียฉกชิมราวกับแกนกายแข็งขืนเป็นไอติมแท่งโปรด ปากเล็กขยับขึ้นลงสลับกับมือที่ช่วยชักรูดบริเวณโคนไม่นานความเสียวซ่านก็ถูกปลดปล่อยออกมาเป็นน้ำสีขาวขุ่นเต็มโพรงปาก

"อื้มม" ลู่หานตวัดเลียคราบคาวที่เลอะตามมุมปากก่อนจะกลืนกินลูกนับล้านของเซฮุนเข้าไปอย่างไม่นึกรังเกียจ

"น่ารัก ทำไมถึงได้น่ารักขนาดนี้วะ" คำชมดังออกมาไม่ขาดปาก ความสุขที่ไม่ได้พบพานมานานหลายเดือนทำเอาคนชมปลื้มปริ่มจนยิ้มไม่หุบ

"น่ารักก็รักสิ" คนสวยเอียงคอเอ่ยอย่างมีจริตก่อนจะล้มตัวลงนอนเพราะรู้ดีว่าอะไรกำลังจะเกิดขึ้นต่อไป 

เซฮุนใช้มือหนาจับแกนกายชูชันที่ยังไม่ถูกปลดปล่อยของคนรักตัวเล็กแล้วใช้นิ้วโป้งเค้นคลึงส่วนปลาย ร่างอรชรบิดเร่าเพราะความเสียว ครางเสียงหวิวออกมาเต็มเสียอย่างไม่กลัวว่าลูกชายจะตื่นขึ้นมาได้ยินแม้แต่น้อย ตอนนี้สมองขาวโพลนเกินกว่าจะควบคุมตัวเองได้ ความสุขที่เซฮุนปรนเปรอให้มันมากล้นเหลือเกิน

"ซะเซฮุน อื้ม"

เซฮุนฉีกยิ้มกว้างก่อนจะเร่งขยับมือชักรูดขึ้นลงเร็วๆจนคนที่นอนดิ้นไปมาน้ำตาไหลออกมาเพราะความสุข ชักรูดขึ้นลงอีก5-6ทีร่างกายบอบบางก็กระตุกเกร็งและปลดปล่อยออกมาเปรอะเปื้อนเต็มฝ่ามือใหญ่

"อ้ำ หวานดี"

ลู่หานขบฟันขาวลงบนกลีบปากล่างแน่นเพราะความเซ็กซี่ของเซฮุนตรงหน้า คนตัวสูงใช้ลิ้นเลียกินน้ำรักที่ติดตามง่ามมือจนสะอาด

"เปลี่ยนใจมั้ย?"

"ไม่"

ได้รับคำยินยอมของคนตัวเล็กเซฮุนก็จับเรียวขางามที่บวมขึ้นเล็กน้อยอ้าออกกว้าง จ้องมองช่องทางสีสวยที่เต้นรออย่างเชื้อเชิญแล้วกลืนน้ำลายเหนียวๆลงคออย่างยากลำบาก

"สวย สวยเหมือนเดิมเลยลู่หาน"

นิ้วยาวกดคลึงที่ปากถ้ำเบาๆเพื่อให้ช่องทางที่ไม่ได้ใช้งานมานานได้ปรับตัวก่อนจะสอดแทรกนิ้วเข้าไปช้าๆสุดความยาว

"อ๊ะอ๊า"

จากหนึ่งนิ้วเพิ่มเป็นสองนิ้วและสามนิ้วตามลำดับ ขยับเข้าออกเป็นจังหวะเพื่อเตรียมความพร้อมก่อนเจอของจริง เซฮุนให้มืออีกข้างชักรูดแกนกายของตัวเอง2-3ทีเพื่อให้แข็งตัวเตรียมใช้งานแล้วค่อยๆสอดน้องงุนงุนที่มีขนาดไม่น้อยเข้าไปในช่องทางรักของลู่หาน

"แน่นชิบ" หลุดเสียงครางหวิวออกมาทันทีที่ลำกายถูกช่องทางร้อนดูดกลืน แกนกายแข็งขืนโดนตอดรัดจนรู้สึกแน่นปนอึดอัด มันแน่นจนอยากปลดปล่อยออกมาทั้งที่ยังไม่ได้กระแทก

"ซักทีเถอะเซฮุนฉันรอไม่ไหวแล้ว" เสียงหวานเอ่ยขอพร้อมออกแรงตอดรัดให้มากขึ้น

เซฮุนออกแรงกระแทกในจังหวะกลางๆไม่รุนแรงจนเกินไปและไม่เบาจนไม่รู้สึก ขยับเข้าออกจากจังหวะเนิบนาบค่อยๆเพิ่มความร้อนแรงมากขึ้นเมื่อรางกายส่งสัญญานเตือนว่าใกล้สวรรค์เต็มที

"แรงๆซักทีเถอะ"

มือหนาโอบรองแผ่นหลังเล็กที่ชื้นเหงื่อก่อนจะเพิ่มแรงกระแทกลงไปอีก3-4ที ร่างกายกระตุกเกร็งพร้อมๆกันลู่หานชิงปลดปล่อยออกมาก่อนก่อนที่เขาจะปลดปล่อยตามไปติดๆ ความอุ่นวาบบริเวณช่องทางทำคนตัวเล็กสะดุ้งเบาๆ มือเล็กรีบคล้องลำคออีกคนแน่น สองร่างกอดก่ายกันท่ามกลางความมืด ถูกปลดปล่อยไปแล้วถึงคนละสองรอบแต่ดูเหมือนว่าความต้องการจะยังไม่หมดลง มือหนาของเซฮุนเริ่มซุกซนอีกครั้ง ริมฝีปากร้อนดูดดึงยอดอกจนได้รสชาติคาวของน้ำนมน้อยๆ อวัยวะที่เพิ่งปลดปล่อยกลับมาแข็งขืนอีกครั้งอย่างไม่ปิดบัง

"ไหวมั้ย มันแข็งอีกแล้วอ่ะ"

หากตอนนี้ไม่มืดมิดเซฮุนคงหัวเราะเยาะใบหน้าแดงก่ำของเขาแน่ ลู่หานไม่ตอบแต่เลือกจะกดใบหน้าหล่อเหลานั้นลงสัมผัสกับยอดอกตัวเองอีกครั้งแทน

วันศุกร์ที่ 18 กันยายน พ.ศ. 2558

CUT SF(ChanBaek)




ชานยอลขับรถกลับหอด้วยความหงุดหงิด เขากำลังมีความสุขกับการเล่นบิลเลียดกับครอบครัวในวันหยุดแท้ๆแต่จุนมยอนฮยองกลับโทรถามเขากลับหอเพื่อใช้ไปดูอาการของแบคฮยอนที่เพิ่งเลิกกับแฟนแบบสายฟ้าผ่า มันใช่ธุระกงการอะไรของเขาไหมเนี่ย?ยิ่งคิดก็ยิ่งหงุดหงิด ขายาวก้าวเดินปึงปังตรงไปหาเพื่อนสนิทที่นั่งกระดกเบียร์อยู่หอคนเดียว

"วันหยุดทำไมไม่กลับบ้านกลับช่องวะ?เมาอยู่หอคนเดียวสนุกตรงไหน?"

"มึงแม่งไม่เข้าใจ คนอกหักเขาต้องแดกเบียร์ย้อมใจโว้ย" คนที่เริ่มหน้าแดงเพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์ตอบเสียงยานพร้อมกับขยับตัวมาชิดกับขอบโซฟาเพื่อเว้นที่ว่างให้เพื่อนตัวสูงได้นั่งข้างๆกันแล้วยื่นเบียร์ขวดใหม่ส่งให้

"กูว่ามึงน่าจะชินได้แล้วนะ หน้าแบบนี้ยังไงก็ต้องอกหักไปตลอดชีวิตล่ะว้า"

"หน้าแบบกูมันเป็นยังไง?" คนตัวเล็กถามเสียงขุ่นก่อนจะยกเบียร์ขึ้นกรอกปากอย่างไม่กลัวเมา 

ชานยอลส่ายหน้าเอือมระอาพลางขยี้กลุ่มผมนุ่มมือของดูโอ้92ไลน์ด้วยความเอ็นดู "มึงมันไม่หล่อเหมือนกูไง" แบคฮยอนจิ๊ปากยกขวดเบียร์ขึ้นกระแทกปากคนพูดอย่างจงใจ "โอ๊ยๆ กูยังพูดไม่จบเว้ย หน้าแบบมึงเขาไม่เรียกว่าหล่อ เขาเรียกน่ารัก"

แบคฮยอนยกเบียร์ขึ้นดื่มอีกครั้งเพราะไม่รู้ควรวางตัวยังไงกับคำชมแปลกๆที่เพิ่งออกจากปากของเพื่อนสนิทดี สงสัยจะเมาเพราะตอนมันพูดตามันเยิ้มๆ

"เออกูน่ารัก แต่ความน่ารักควรเป็นเหตุผลที่กูถูกบอกเลิกเหรอวะ?"

แปลกดีว่าไหม ทั้งที่เขาเป็นถึงไอดอลชื่อดังมีผู้คนมากมายเข้ามาในชีวิต แต่ไม่นานเหตุการณ์ก็วนกลับมาเป็นแบบเดิมซ้ำๆคือเขามักถูกบอกเลิกก่อนเสมอ เขาก็ผู้ชายคนนึงที่ฝันอยากมีความรักดีๆกับใครซักคนไปนานๆหรือตลอดไปได้ยิ่งดี แต่ก็คงเป็นได้แค่ความฝันเพราะในโลกแห่งความจริงความรักของเขาแข็งแกร่งไม่พอ เขาไม่สามารถเอาชนะปัญหาต่างๆได้ 'เราไม่มีเวลาให้กัน' เขาคิดว่ามันเป็นคำบอกเลิกที่งี่เง่าสิ่นดี เคยมีช่วงเวลาไหนบ้างที่งานเขาไม่เยอะ เขาก็ไม่เคยมีเวลาว่งมาตั้งแต่ต้นไม่ใช่หรือไง?จำไม่ได้หรือลืมไปแล้ว? นั่นแหละเหตุผลทั้งหมดที่เขาเอาแต่กระดกเบียร์เข้าปากในตอนนี้ เขาเพิ่งถูกบอกเลิกมาหมาดๆ

ชานยอลถอนหายใจก่อนจะดึงเพื่อนตัวเล็กเข้ามากอด เขารู้ดีว่าสิ่งที่แบคฮยอนกำลังพล่ามเกี่ยวกับอะไร ความรักของเพื่อนสนิทอยู่ในความสนใจของเขาตั้งแต่เริ่ม ทุกครั้งที่แบคฮยอนต้องเผชิญกับปัญหาต่างๆมากมายก็อยู่ในสายตาของเขาเสมอ หากแต่ความสัมพันธ์แบบเพื่อนมันค้ำคออยู่ทำให้หลายครั้งที่เขาทำได้เพียงมองดูอยู่ห่างๆ ไม่กล้ายื่นมือเข้าไปดึงเพื่อนสนิทให้ออกจากวังวนของความรักนั้น

"มึงบอกเองว่ามึงน่ารัก น่ารักก็หาใหม่ดิวะยากอะไร"

"ใครจะกล้าคบกับกูอีกวะ?"

"มึงลืมแล้วเหรอว่ามึงเป็นใคร?บยอน แบคฮยอนexoนะเว้ย"

"ฮืออเพราะกูเป็นแบคฮยอนexoนี่ไงกูถึงอกหักเนี่ย"

อยู่ๆน้ำตาก็ไหลออกมา แบคฮยอนซุกใบหน้าสวยเปื้อนน้ำตาลงบนอกกว้างของเพื่อนตัวสูง เขาเกลียดการถูกทิ้ง เขาเหงา เขาหว้าเหว่ เขาเดียวดาย เขาไม่ชอบความรู้สึกแบบนี้เลย

"เพราะมึงสวยต่างหาก"

คนตัวเล็กช้อนตาเฉี่ยวขึ้นมองใบหน้าหล่อเหลาอย่างงุนงง มันพูดเหี้ยอะไรออกมาวะ?หรือเมาแล้วเรื้อนมองเขาเป็นไอดอลสาวสุดเซ็กซี่ขึ้นมา

"สวยก็เหี้ยละ" คนที่ไม่เคยรู้ตัวว่าตัวเองสวยส่งสายตาตำหนิพร้อมด่าใส่หน้าเพื่อนสนิทเสียงดัง

คนตัวสูงมองใบหน้าเปื้อนน้ำตาของแบคฮยอนแล้วพยักหน้าขึ้นลงอย่างเห็นด้วย สภาพตอนนี้เรียกว่าสวยไม่ได้จริงๆแบบที่เจ้าตัวว่านั่นแหละ เสื้อยืดราคาแพงของเขาเปื้อนทั้งคราบน้ำตาและคราบน้ำมูก อี๋!ทำไมคนสวยของเขาถึงได้น่าเกลียดขนาดนี้

"กูว่าจริงๆนะแบค หน้าอย่างมึงไม่เหมาะจะไปดูแลใครหรอก"

"หมายความว่าไงวะ?"

"หมายความว่ามึงควรเป็นฝ่ายถูกดูแลมากกว่า"

ชานยอลพูดออกมาด้วยน้ำเสียงจริงจังเล่นเอาคนที่ยังไม่หายงุนงงนิ่งเงียบ ฝ่ามือเรียวสวยดันแผงอกของอีกคนออกช้าๆก่อนจะคิดไม่ตกกับคำพูดประหลาดๆนั่น

"มึงไม่เข้าใจที่กูพูดเมื่อกี้เหรอวะ?" อยู่ๆชานยอลก็โพล่งถามขึ้นมา คนที่อยู่ในภวังค์ความคิดเลยสะดุ้งสุดตัวเผลอทำขวดเบียร์ที่ถืออยู่หกรดเสื้อยืดตัวบางของคนตัวสูงส่งกลิ่นเหม็นคละคลุ้ง

"เห้ย!กูขอโทษๆ"

ปาร์คชานยอลถอนหายใจก่อนจะถอดเสื้อที่เปียกชุ่มไปด้วยเบียร์ทิ้งลงพื้นแล้วกระดกเบียร์เข้าปากต่ออย่างไม่ทุกข์ร้อน เจ้าตัวไม่ทุกข์ร้อนก็จริงแต่คนที่เผลอไปมองแผงอกล่ำๆนั่นเข้าสิที่กำลังรู้สึกร้อนๆหนาวๆ

"ไปหาเสื้อมาใส่ดิวะ คิดว่าเท่มากมั้งถอดเสื้อโชว์กูเนี่ย"

"ทำไม?หรือมึงหวั่นไหว?" ตาโตๆมองคนตัวเล็กด้วยสายตากรุ้มกริ่มพร้อมยื่นหน้าเข้าไปชิดจนจมูกโด่งถูไถกัน

"หวั่นไหวเหี้ยอะไร เป็นเกย์หรือไงสัด" แบคฮยอนปาดเหงื่อทิ้งแล้วรีบขยับตัวออกห่างจากอีกคน ไม่รู้ว่าไอร้อนบนใบหน้าของเขาในตอนนี้เป็นเพราะฤทธิ์ของแอลกอฮอล์หรือฤทธิ์ของชานยอลแต่ที่แน่ๆเหงื่อแตกพลั่กแบบที่ไม่เคยเป็นมาก่อน

"ไม่รู้ดิ ขอทดสอบกับมึงได้ป่ะ?" ชานยอลตอบพลางฝังจมูกโด่งลงบนแก้มใสของคนตัวเล็กอย่างรวดเร็ว

"ทำเชี่ยไรของมึงเนี่ย กูเป็นผู้ชาย" คนที่เพิ่งถูกขโมยหอมแก้มโวยวายพร้อมใช้หลังมือเช็ดคราบน้ำลายที่ติดบนแก้มออก

"กูก็ผู้ชาย เกย์ก็ผู้ชาย จะเป็นอะไรพวกเราก็เป็นผู้ชายอยู่ดี"

"อย่าทำกูขนลุกได้ป่ะครับ กูหมายถึงกูเป็นผู้ชายที่ชอบผู้หญิง" แบคฮยอนยืนยันอย่างหนักแน่นก่อนจะถอนหายใจอย่างเหนื่อยอ่อนเมื่อเห็นอีกคนยังคงปั้นหน้ายิ้ม ไม่น่าชวนมันกินเบียร์เลยว่ะ

"ก็ดีงั้นกูยอมไม่ได้หรอกถ้ามึงไปชอบผู้ชายที่ไม่ใช่กู" ชานยอลกระตุกยิ้มร้ายมุมปากแล้วเอ่ยประโยคที่ทำให้ขนกายของอีกคนลุกชันไปทั้งตัว "กูยอมเป็นเกย์ถ้าคนคนนั้นเป็นมึง"

"มึงชอบกูเหรอวะ?"

คนตัวเล็กถามกลับพลางใช้สายตาจริงจังมองอีกคนแน่นอนว่าชานยอลมองกลับด้วยสายตาที่จริงจังไม่แพ้กัน สาบานว่าเขาไม่เคยมองเพื่อนสนิทคนนี้แล้วรู้สึกแปลกๆแบบนี้มาก่อน หรือชานยอลจะแอบชอบเขามานานแต่เพิ่งมีโอกาส เห้ย!ขนลุกว่ะ

"ถ้าคำตอบของกูคือเออ คำตอบของมึงคืออะไร?"

แบคฮยอนยกนิ้วเรียวงามขึ้นมากัดอย่างใช้ความคิด ทำไมอีกคนต้องจริงจังขนาดนี้ด้วย มือน้อยยกขวดเบียร์ขึ้นมากรอกปากอีกครั้งด้วยสีหน้าคิดหนัก ชานยอลยังคงจ้องมาทางเขาอย่างรอคอยคำตอบ เขาไม่น่าถามคำถามบ้าๆนั่นออกไปเลยซักนิด

"กูรอคำตอบมึงอยู่นะแบคฮยอน" ชานยอลพูดกดดันพลางเช็ดฟองเบียร์ที่ติดมุมปากของร่างบางออก

"มึงอย่าทำแบบนี้ดิวะ กูขนลุก" มือเล็กปัดมือหนาของอีกคนออกพร้อมส่งสายตาดุๆไปให้ คนตัวสูงยักไหล่ยกมือขึ้นประสานไว้ที่ท้ายทอย ทอดสายตามองคนตัวเล็กที่กำลังขบคิดคำพูดของเขาอย่างหนัก

"ชานยอลมึงว่าผู้ชายกับผู้ชายจะรักกันได้จริงๆเหรอวะ?"

"ไอ้ฮุนมีลูกสองแล้วนะเผื่อมึงจะลืมว่าลู่หานก็เป็นผู้ชาย จงอินกับคยองซูก็เป็นผู้ชายหรือมึงดูไม่ออกว่าเขารักกัน?"

สารภาพว่าเขาหวั่นไหวกับคำตอบของชานยอลไม่น้อย แต่มันไม่แปลกไปหน่อยเหรอคนที่เคยมีแฟนเป็นผู้หญิงมาตลอดชีวิตจะเปลี่ยนใจมาเป็นเกย์ง่ายๆเพียงเพราะถูกชักชวนจากเพื่อนสนิทที่นอนด้วยกันมานานหลายปี เกลียดจุนมยอนฮยองว่ะแม่ง ใครใช่ให้โทรตามไอ้เหี้ยชานยอลมาปลอบใจเขาวะ คือมันไม่ได้มาปลอบใจมันมาชวนเขาเป็นเกย์เว้ย มันมาทำให้เขาหวั่นไหว เกลียดมึงไอ้เหี้ยชาน

"แต่มึงกับกูไม่ใช่เกย์"

"เออกูรู้ เราจะเป็นเกย์ก็ต่อเมื่อกูกับมึงรักกัน มึงต้องรักกูก่อนถึงจะเป็นเกย์ เข้าใจยัง?"

"กูไม่รักมึงหรอก กูเป็นผู้ชาย" แบคฮยอนว่าพลางยกมือขึ้นกอดอกจ้องมองใบหน้าหล่อเหลาด้วยสายตาที่ตางไปจากทุกครั้ง

"ไอ้เหี้ยเข้าใจยากชิบหาย กูก็ผู้ชาย"

"มึงนั่นแหละไอ้เหี้ยชาน กูก็ผู้ชาย มึงก็ผู้ชาย อย่าเสือกพูดอะไรแปลกๆอีก"

ชานยอลคลี่ยิ้มก่อนจะยื่นหน้าเข้าใกล้ใบหน้าน่ารักอย่างท้าทาย "ลองจ้องตากูซัก5นาทีดูปะล่ะ ถ้ามึงไม่รู้สึกเหี้ยอะไรกูจะเลิกพูดทุกอย่าง"

"ก็เอาดิ กูคบมึงมาตั้งกี่ปีนอกจากความรู้สึกหมั่นไส้กูก็ไม่รู้สึกอะไรกับมึงแล้ว" แบคฮยอนรับคำท้าของชานยอลด้วยท่าทางมั่นอกมั่นใจ ไม่มีอะไรต้องกลัวในเมื่อเขาชอบผู้หญิง การจ้องตากับผู้ชายแค่5นาทีไม่มีผลต่อความรู้สึกอยู่แล้ว

"มึงเขยิบออกห่างจากกูหน่อยได้มั๊ย?"

คนตัวสูงแสะยิ้มแกล้งทำหูทวนลมก่อนจะจับไหล่แคบของเพื่อนสนิทให้หันมาประจันหน้ากันตรงๆ เกมจ้องตา5นาทีกำลังจะเริ่มขึ้น

สายตาที่ชานยอลมองมามันดูต่างจากทุกครั้ง มันร้อนแรง ยั่วยวนและเชื้อเชิญให้เขาลุ่มหลง สารภาพตามตรงว่าต่อให้อีกฝ่ายจะเป็นผู้ชายแต่มองกันด้วยสายตาแบบนี้มันก็ชวนให้รู้สึกแปลกๆนะ แบคฮยอนกำลังรู้สึกอึดอัดแต่ให้ตายเถอะเพิ่งผ่านไปไม่ถึงหนึ่งนาทีเลยด้วยซ้ำ

"เริ่มรู้สึกอะไรกับกูแล้วใช่มั๊ย?"

"ไม่เลยซักนิด"

คนตัวสูงมองคนตัวเล็กที่พยายามหลบสายตาแล้วยกยิ้มที่มุมปากก่อนจะโน้มใบหน้าเข้าไปหาจนสัมผัสได้ถึงลมหายใจร้อนของอีกฝ่าย กลิ่นแอลกอฮอล์ทำให้อีกคนดูเซ็กซี่ขึ้นมาอย่างไม่ทราบสาเหตุ เขาก็อยากรู้ว่าแบคฮยอนจะต้านทานสเน่ห์ของเขาไปได้อีกนานแค่ไหน

ใบหน้าของอีกคนเจือสีแดงอ่อนๆไม่รู้ว่าเพราะฤทธิ์ของแอลกอฮอล์หรือเพราะเขินเขาอยู่แต่ที่แน่ๆตอนนี้แบคฮยอนน่ารักชิบหาย จริงๆเขาก็ไม่ได้รู้สึกพิศวาสเพื่อนสนิทหรอกแต่อยากแกล้งหยอกมันเล่นเฉยๆ แต่ปฏิเสธไม่ได้เหมือนกันว่าตอนนี้เขาเริ่มรู้สึกขึ้นมาจริงๆแล้วสิ บางทีเขาก็ชักอยากลองจูบกับผู้ชายดูซักครั้ง

"มึง กูว่ากู.." แบคฮยอนขยับเข้ามาใกล้ร่างสูงจนจมูกโด่งของทั้งคู่สัมผัสกัน เขาพยายามเตือนสติตัวเองว่าคนตรงหน้าเป็นผู้ชายแต่ถึงกระนั่นสายตาร้อนแรงของชานยอลก็ดึงดูดให้เขาเข้าใกล้อยู่ดี

มือหนารั้งท้ายทอยคนตัวเล็กเข้ามาใกล้แล้วประกบจูบลงบนกลีบปากสีแดงฉ่ำทันที ยั่วกันแบบนี้เขาก็ทนไม่ไหวเหมือนกันเว้ย ริมฝีปากร้อนบดเบียนหาความหวานจากปากเล็กที่ชอบส่งเสียงน่ารำคาญหู ความขมปร่าของแอลกอฮอล์ที่ได้รับจากลิ้นเล็กทำให้เขามัวเมาและลุ่มหลงจนยากจะถอนตัว เกลียวลิ้นร้อนเกี่ยวตวัดอย่างไม่มีใครยอมใครคล้ายกำลังเดิมพันว่าใครผละออกก่อนคนนั้นแพ้ ความรู้สึกผิดชอบชั่วดีถูกอารมณ์กามครอบงำจนเผลอลืมว่าตัวเองต่างเป็นผู้ชายที่ชอบผู้หญิงด้วยกันทั้งคู่

"อะอื้อ" ร่างบางครางออกมาอย่างลืมตัวเมื่อถูกลิ้นร้อนของอีกคนไล่ต้อน ชานยอลมันไม่เคยมีแฟนนี่หว่าแต่ทำไมจูบเก่งแบบนี้วะ

อารมณ์เริ่มเตลิดไปไกลเมื่อฝ่ามือหนาเริ่มลูบไล้บริเวณสะโพกแน่นๆของตัวเอง แบคฮยอนขยับตัวก่อนจะทิ้งตัวลงบนตักกว้างของร่างสูง จงใจเบียดสะโพกเข้าหาแกนกายแข็งขืนที่ดุนดันผ่านกางเกงขึ้นมา สาบานว่านี่เป็นครั้งแรกที่จูบกับผู้ชายและท่าทางยั่วยวนที่เขาแสดงออกมาในตอนนี้ล้วนเป็นไปเองตามแรงอารมณ์ ไม่มีใครสอนและไม่เคยเปิดหนังGVดู ร่างกายก็แค่แสดงออกมาเองตามสัญชาตญาณ
จมูกโด่งซุกไซร้อยู่บริเวณซอกคอหอมกรุ่น ลิ้นร้อนชื้นลากผ่านทุกอณูของความหอมหวานจากรางกายบอบบางของเพื่อนสนิท ไม่นานเสื้อยืดที่บดบังความสวยงามของเรือนกายขาวเนียนก็ถูกมือหนาปลดเปลื้อง ยอดอกสีสวยที่ไม่เคยมีใครเคยฉกชิมถูกริมฝีปากได้รูปครอบครอง ชานยอลละเลงลิ้นลงบนยอดอกที่แข็งเป็นไตจากการถูกกระตุ้นจนอีกคนสั่นสะท้าน หลุดครางเสียงหวานออกมาดังลั่นห้อง

"อื้อ ชานยอล อื้อพอ พอก่อน" ดวงตาเรียวรีฉ่ำปรือ ใบหน้าสวยเชิกขึ้นมองเพดานตามแรงอารมณ์วาบหวิว ท่าทางแบบนี้น่ะเหรอมาสั่งให้เขาหยุด

"แน่ใจนะว่าอยากให้กูหยุด?" ชานยอลถามพลางผละตัวออกจากคนตัวเล็กช้าๆ ความรู้สึกวาบหวาบที่คั่งค้างอยู่ทำให้เขาอยากรีบต่อให้เสร็จไวๆ

"เออ กูกับมึงเพื่อนกันนะเว้ย" แบคฮยอนว่าแล้วผลักแผงอกอีกคนออกห่าง พยายามดึงสติตัวเอง

"เดี๋ยวได้กันก็เป็นผัวเมียเองแหละ"

"ตลกละสัด กูยังไม่พร้อมเว้ย"

"แต่กูโครตพร้อมเลย" มือหนาจับมือเรียวสวยของเพื่อนตัวเล็กมาจับแกนกายที่แข็งเป็นหินแล้วสูดปากเชิดหน้าครางเสียงทุ้มต่ำออกมาเบาๆ "อาา..ดี"

"เหี้ยละ ช่วยตัวเองไปเลย กูไม่พร้อมจริงๆเว้ย"

คนตัวสูงจิ๊ปากก่อนจะดึงหนอนไม่น้อยออกมาชักรูดต่อหน้าต่อตาไม่ได้รู้สึกเขินอายอีกคนแม้แต่น้อย มือหนาชักรูดขึ้นลงช้าสลับเร็วเป็นจังหวะพร้อมกับจ้องหน้าคนตรงหน้าด้วยสายตาหยาดเยิ้ม

"เชี่ย ไปว่าวห้องน้ำดิวะ"

"ไปว่าวห้องน้ำก็ไม่เห็นหน้ามึงดิ"

"เกี่ยวไรด้วย?"

"เดี๋ยวไม่แตก"

แบคฮยอนรีบเบือนหน้าหนีภาพเซ็กซี่ตรงหน้า ไม่อยากจะยอมรับเลยว่าเห็นชานยอลทำแบบนี้เขารู้สึกร้อนวูบวาบขึ้นมาแถมหัวใจยังเต้นกระหน่ำอีกต่างหาก ตายเขาตายแน่ๆ ขืนยังนั่งมองชานยอ่วยตัวเองต่อเขาได้เป็นเกย์ขึ้นมาจริงๆแน่

"นั่นมึงจะไปไหน? ห้องน้ำเหรอ? ไม่ต้องหรอกเอาออกนี่แหละแล้วมองหน้ากู รับรองฟินกว่าชัวร์"



"เห้ยปล่อยกูไอ้เหี้ย" เพราะถูกข้อมือใหญ่ของเพื่อนสนิทกระชากแบบกระทันหัน แบคฮยอนเลยเซไปประทะกับแผงอกแกร่งของคนตัวสูงเต็มแรง

"มึงจะไปไหน?กูบอกเอาออกด้วยกันนี่แหละ" ชานยอลโอบรัดเอวบางของแบคยอนให้แน่นขึ้นเมื่ออีกคนเริ่มดิ้นแรงขึ้น

คนตัวเล็กตวัดสายตาจ้องอย่างคาดโทษ ความรู้สึกอับอายเพราะความร้อนวูบวาบบนร่างกายเริ่มประทุขึ้นมาจนใบหน้าน่ารักแดงก่ำแต่ถึงอย่างนั้นปากเล็กก็ยังส่งเสีย
น่ารำคาญออกมาไม่หยุด

"กูไม่หน้าด้านเหมือนมึงไง ปล่อยกูไอ้เหี้ยชาน"

"พูดกับกูเพราะๆด้วยครับ"

"ไม่ มึงจะทำไม?" แบคฮยอนทำหน้าระรื่นพลางพ่นคำหยาบออกมาเป็นระยะ

คนตัวสูงแสะยิ้มก้มกระซิบติดใบหูขาวจนอีกคนขนลุกชัน "กูจะเอาน้องชายกระแทกปากมึง"

แบคฮยอนผลักอกชานยอลออกด้วยแรงทั้งหมดที่มีก่อนจะทิ้งตัวลงบนโซฟาอย่างหมดแรง เหนื่อยกายเปล่าที่จะดิ้นพล่านต่อไปยังไงก็สู้แรงไททันยักษ์ไม่ได้อยู่ดี

"กูพูดแค่นี้ถึงกับหมดแรงเลยอ่อ?น้ำยังไม่ทันเอาออกด้วยซ้ำ อ่อนว่ะ"

แบคฮยอนอยากต่อยหน้าเพื่อนจัวสูงที่ยืนค้ำหัวทำหน้าระรื่นให้หายหมั่นไส้ซักหมัดสองหมัดแต่ก็ได้แค่คิดนั่นแหละเรี่ยวแรงจะขยับตัวยังไม่มี เขามั่นใจว่าเบียร์6ขวดที่กระดกเข้าไปไม่ได้ทำให้เขาจนหมดแรงได้ขนาดนี้ แต่ที่อ่อนปวกเปียกอยู่ตอนนี้น่าจะเป็นเพราะมนุษย์ยักษ์ตรงหน้ามากกว่า

"มาต่อกันเถอะกูค้าง"

"เหี้ยละ มึงก็ว่าวของมึงไปดิอย่ามายุ่งกับกู"

คนตัวเล็กรีบกระเถิบหนีอีกคนไปสุดขอบโซฟาเมื่อมือใหญ่ของชานยอลเริ่มรุ่มร่ามดึงกางเกงบอลเขาลงแล้วควักน้องแบคออกมาโชว์ แบคฮยอนตบหัวเพื่อนสนิทแรงๆไปหนึ่งทีเพื่อเรียกสติแต่ดูเหมือนว่าสติชานยอลจะไปไกลจนกู่ไม่กลับแล้ว สายตาหื่นกระหายจ้องหน้าเขาตาเป็นมันไม่วายแลบลิ้นเลียริมฝีปากจนมันแผล็บให้เขารู้สึกเสียวตูดเล่นอีก

"กูไม่แปลกใจละว่าทำไมมึงถึงถูกทิ้งตลอด"

"ทำไม?กูทำไมวะ?" แบคฮยอนขยับเข้าไปใกล้ก่อนจะเขย่าตัวเพื่อนสนิทอย่างแรง

"น้องแบคอันแค่นี้ กูเป็นผู้หญิงกูก็เลิกโว๊ย"

ไอ้เหี้ยชานยอล

"กูทำให้เขามีความสุขได้ละกัน มึงอย่เสือก"

ชานยอลแสะยิ้มร้ายพร้อมส่งสายตาที่เต็มไปด้วยความดูถูกไปให้ คนตัวเล็กหงุดหงิดเลยจ้องหน้าอีกคนกลับอย่างท้าทาย
คนตัวโตยกขวดเบียร์ขึ้นกระดกลงคออีกรอบพลางไล่สายตามองท่อนล่างเปลือยเปล่าสลับกับใบหน้าแดงก่ำของเพื่อนสนิท "กูไม่เชื่อ"

สติขาดผึงพร้อมๆกับมือเรียวสวยที่กระชากไหล่อีกคนเข้ามาใกล้แล้วบดจูบลงไปบนกลีบปากนุ่มของเพื่อนตัวสูง รสชาติขมปร่าของเบียร์คละเคล้าเต็มโพรงปาก ต่างคนต่างมัวเมาบดขยี้ริมฝีปากอย่างไม่ลดละ สมองเริ่มว่างเปล่าจากที่เคยตั้งใจจะแค่สั่งสอนให้อีกคนเลิกดูถูกกลับกลายเป็นว่าจมดิ่งลงไปในห้วงอารมณ์กามเสียเอง เสียงบดจูบและเสียงน้ำลายเฉอะแฉะดังก้องคับหอพักที่เงียบสนิท ลิ้นร้อนเกี่ยวตวัดสลับกับป้อนจูบจนเริ่มหายใจหอบถี่

"อื้อ พอก่อนกูหายใจไม่ออก"

"หึ บอกแล้วมึงมันอ่อน"

แล้วสัญชาตญาณการอยากเอาชนะก็ถูกกระตุ้นขึ้นมาอีกครั้ง มือเล็กผลักแผงอกคนตัวสูงที่ร่างกายเปลือยเปล่าลงนอนราบกับโซฟาก่อนจะขึ้นไปนั่งคล่อมลนเอวหนา ขยับสะโพกที่โป๊เปลือยไม่ต่างกันบดเบียดกับน้องชานที่กำลังตื่นตัวสู้กับสัมผัสร้อนจนแข็งแทบปริแตก




"มันชิบหายเลยว่ะ มึงว่าป่ะ?" ตาโตหันไปมองเพื่อนสนิทที่นอนหายใจหอบอยู่ข้างๆพลางถามคำถามที่ชวนหน้าแดงออกมา

"เหอะ เหนื่อยชิบหายไม่ว่า"

"ทำเป็นปากดีเมื่อกี้กูเห็นมึงเสียวจนหลับตาพริ้มเชียว"

"มั่วละสัด" แบคฮยอนรีบเบือนหน้าหนีสายตาเจ้าเล่ห์ของเพื่อนตัวสูง กลัวอีกคนจะเห็นประกายความสุขในแววตา

"มึงกล้ายอมรับป่ะว่าเมื่อกี้มึงรู้สึกดี?"

"ก็ปกติเหมือนทีครั้งที่ว่าวนั่นแหละ" คนปากดีแกล้งพูดเสียงดังกลบเกลื่อนความรู้สึกวูบไหวในใจ

ชานยอลยกยิ้มอย่างพอใจที่ได้เห็นริ้วแดงๆบนพวงแก้มใสของเพื่อนสนิท "กูว่าเสียวกว่าทำเองสิบเท่า แม่งถ้านู้ว่าน้องชานถูไถกับน้องแบคแล้วเสียวขนาดนี้กูทำไปนานแล้ว"

"จัญไรสัด มึงไม่กระดากอายบ้างเหรอวะเราเป็นผู้ชาบทั้งคู่นะเว้ย" แบคฮยอนหันกลับมาสบตาเพื่อนด้วยสายตาจริงจัง เขายอมรับว่าเขารู้สึกดีจริงๆที่ทำแบบนั้นกับชานยอลแต่เพราะอะไรบางอย่างในใจทำให้เขาไม่กล้ายอมรับออกไปตรงๆ จะว่าอายก็คงใช่ มีแฟนเป็นผู้หญิงมาตลอดอยู่ๆก็ดันรู้สึกดีกับผู้ชายขึ้นมาง่ายๆ รู้ไปถึงไหนอายไปถึงนั่นแน่

"แบคมึงอายเหรอ?"

"อือ"

"ถ้ามึงอายกูไม่บอกใครก็ได้แต่ขอได้มั๊ยวะเวลาอยู่กับกูแค่สองคนมึงช่วยแสดงความรู้สึกจริงๆของมึงออกมาให้กูรับรู้บ้างได้ไหม?" ดวงตากลมโตที่เคยเต็มไปด้วยแววตาซุกซนถูกแทนที่ด้วยความจริงจังจนดูน่าเกรงขามกว่าครั้งไหนจ้องมองคนตัวเล็กพร้อมกระชับฝามือเล็กแน่น

"กูยังไม่ได้ชอบมึงตอนนี้หรอกนะ" แบคฮยอนช้อนตาเรียวรีขึ้นสบตากับอีกคน ก่อนจะรีบหลุบตามองต่ำเมื่อถูกอีกคนมองกลับด้วยสายตาตัดพ้อ

"ไม่ได้บอกให้มึงชอบกูตอนนี้นี่หว่า หน้าอกกูไม่ใหญ่เหมือนผู้หญิงกูเข้าใจ แต่มึงรู้อะไรมั๊ยว่ากูพิเศษกว่าผู้หญิงยังไง?"

แบคฮยอนจ้องหน้าชานยอลด้วยความสงสัย ความปั่นป่วนในใจเพิ่มมากขึ้นจนเริ่มไม่สนุกแล้ว คำพูดเล่นๆของอีกคนดูจริงจังขึ้นจนเขาเริ่มหวั่นใจ

"กูทำให้มึงนมใหญ่เหมือนลู่หานได้นะ"

สาบานว่าเขาเผลอกลั้นหายใจตอนชานยอลเริ่มเปิดปากพูด อุตส่าห์หวั่นไหวไปกับท่าทางจริงจังนั่นแล้วเชียว ปาร์คชานยอลก็เป็นไอ้เหี้ยชานอยู่วันยังค่ำ

"แบคมาลองสอดใส่เหอะกูเสี้ยน"

ไอ้เหี้ยชานยอล...กูบอกว่ากูเป็นผู้ชาย


วันอาทิตย์ที่ 30 สิงหาคม พ.ศ. 2558

Cut specail chapter


ใบหน้าทั้งคู่เคลื่อนหากันอย่างช้าๆ ลมหายใจร้อนที่เป่ารดกันไปมาทำให้ขนกายลุกชันอย่างอัตโนมัติ
ปากบางของเซฮุนตวัดไปมาให้เฉียดกับริมฝีปากบางของลู่หานแต่ไม่ยอมแตะเข้าไปจริงๆซักที อารมณ์วาบหวิวก่อตัวขึ้นมาอย่างไม่ทันได้ตั้งตัว
มือหนาดึงท้ายทอยคนตัวเล็กให้เข้ามาชิดกันมากขึ้น ระยะห่างระหว่างพวกเขาลดลงจนริมฝีปากบางทั้งคู่สัมผัสกัน
กลิ่นแอลกอฮอล์คละคลุ้งไปทั่วโพรงปาก ลิ้นร้อนตอดรัดกับลิ้นเล็กของลูกแมวอย่างหยอกล้อ ลู่หานจูบตอบอย่างเก้ๆกังๆเพราะไร้ความชำนาญแต่หารู้ไม่ว่าท่าทางที่ไร้เดียงสาปลุกอารมณ์ดิบในตัวเซฮุนได้เป็นอย่างดี

ลิ้นของเซฮุนเกี่ยวตวัดลิ้นของลู่หานอย่างไม่ลดละ เขากวาดลิ้นไปสำรวจทุกพื้นที่ตารางนิ้วในโพรงปากเล็กของลู่หาน เมื่อเห็นอีกคนใกล้หมดแรงก็ค่อยๆผละออกมาอย่างอ้อยอิ้ง

กระป๋องเบียร์ที่วางอยู่ใกล้ๆถูกกระดกเข้าปากอีกครั้งก่อนจะหันไปจับใบหน้าหวานให้หันมารับรสจูบจากเขา เบียร์ในปากถูกส่งให้คนตัวเล็กช่วยดื่มกิน แต่เพราะไม่ชินกับรสชาติที่ขมปร่าของแอลกอฮอล์ลู่หานสำลักเบียร์ออกมา เบียร์ที่ไหลออกจากมุมปากจนเลอะไปทั่วลำคอขาวและแผ่นอกบาง ทำให้เซฮุนต้องข่มอารมณ์อย่างมากไม่ให้ขย้ำคนตรงหน้า

ลิ้นร้อนเริ่มวาดลวดลายอีกครั้ง เซฮุนใช้ลิ้นกวาดชิมเบียร์ที่ไหลเลอะตามตัวของลู่หานอย่างช้าๆ ยอดอกสีสวยที่ถูกเสื้อเปียกชื้นปิดบังอย่างไม่มิดกำลังถูกสายตาคมจ้องมองอย่างเล้าโลม ไม่รอช้าลิ้นร้อนที่สั่นระริกก้มลงไปดูดดึงยอดอกที่แข็งเป็นไตผ่านเสื้อตัวบางทันที

"อื้ออ เซฮุนอย่าา"

เพราะยังอ่อนประสบการณ์และไม่สามารถควบคุมอารมณ์ได้ดี กวางน้อยจึงได้แต่บิดกายไปมาอย่างทรมานเพราะสัมผัสหวาบหวามที่เพิ่งเคยได้รับ

มือหนายกสะโพกคนตัวเล็กให้ขึ้นมานั่งบนตัก ก่อนจะจับถอดเสื้อผ้าออกอย่างรวดเร็ว มือเรียวของอีกคนได้แต่ปัดป่ายแต่ก็ไม่สามารถต้านทานแรงของเซฮุนที่มีมากกว่าได้
ไม่ถึงสองนาทีร่างกายทั้งคู่ก็เปลือยเปล่า ตาก้มโตได้แต่ก้มหน้างุดกับแผ่นอกของตัวเองเพราะขัดเขินและไม่กล้ามองร่างกายสมบูรณ์แบบของเซฮุนที่กำลังโป๊ไม่ต่างจากเขาด้วยเช่นกัน
ริมฝีปากบางกดจูบซุกไซร้ทั่วลำคอขาว ขบกัดทำเครื่องหมายตีตราจองประปราย แวะขึ้นไปสอดลิ้นแลบเลียใบหูก่อนจะกระซิบเบาๆให้อีกคนฟังด้วยเสียงกระเซ่า "ไม่ต้องกลัวนะ มาสนุกด้วยกันเถอะ"

"อื้ออออเซฮุนอย่าแกล้งเรา" ตอนนี้ลู่หานกำลังเสียวสุดๆเพราะนิ้วยาวของเซฮุนกำลังบดขยี้ยอดอกที่บวมเต่งของเขาอยู่ แกนกายกลางลำตัวที่ดุนดันอยู่บริเวณสะโพกทำให้ลู่หานสั่นไหวไปทั้งตัว เขารับมือกับอารมณ์หวาบหวิวพวกนี้ไม่ได้จริงๆ

เพราะอ่อนประสบการณ์อารมณ์ตอนนี้เลยเตลิดเปิดเปิงจนยากจะควบคุมได้ ลู่หานกำลังจะขาดใจ เซฮุนจับเขาให้หันหน้าเข้ามาก่อนจะก้มลงใช้ลิ้นดูดดึงยอดอกทั้งสองข้างสลับกันไปมาอย่างไม่น้อยหน้า มือหนาลูบไล้บริเวณขาอ่อนข้างใน เฉียดจุดกึ่งลำตัวที่กำลังสั่นริกๆไปมา

"อื้อออออ" เสียงครางกระเส่าเพราะรู้สึกดีของคนตัวเล็กทำให้เซฮุนต้องแสะยิ้มออกมา

เซฮุนวางลู่หานไว้ให้นั่งพิงกับพนักโซฟา ก่อนที่ตัวเองจะนั่งลงกับพื้นจ้องมองช่องทางสวาทสีสวยที่เต้นตุบๆเชื้อชวนเขาอยู่ นิ้วยาวส่งเข้าไปเบิกทางช้าๆ แต่สะโพกบางก็กระถดหนีทันที ช่องทางของลู่หานคับแคบเพราะไม่มีใครเคยเข้าไปสำรวจมาก่อน  ตอนนี้กำลังตอดนิ้วยาวของชายหนุ่มถี่ยิบ เซฮุนขยับนิ้วสำรวจไปมาจนเจอกับจุดที่สามารถสร้างความสุขให้คนตัวเล็กได้

"อ๊าาา" มือเรียวจิกเข้าที่โซฟาแน่น เสียงหวานยังดังออกมาอย่างทนไม่ไหว

เซฮุนขยับนิ้วเข้าออกเป็นจังหวะตามแรงอารมณ์ ยิ่งเขาขยับนิ้วเข้าออกเร็วเท่าไหร่ ช่องทางอุ่นร้อนก็ยิ่งตอดเรียวนิ้วเขามากเท่านั้น

เมื่อเห็นว่าอีกคนพร้อมแล้ว ท่อนเอ็นขนาดมหึมาของตัวเองที่กำลังแข็งเป็นหินก็ถูกใช้งานทันที เพราะคนตัวเล็กกำลังอยู่ในห้วงอารมณ์กาม ตาหวานฉ่ำน้ำเพราะความต้องการเลยไม่ทันได้สังเกตว่าแกนกายของร่างสูงมีขนาดใหญ่โตแค่ไหน

ปลายหัวปริ่มน้ำที่รอเวลาระเบิดถูไถไปมาที่ปากทาง "เซฮุน ฮืออ ช่วยหน่อย" เสียงหวานแหบพล่า เพราะอารมณ์ในร่างกายใกล้จะสุขสมเต็มที

ท่อนเอ็นถูกดันเข้าไปจนมิดลำ "โอ๊ยยยย เอาออกไป เราเจ็บ ฮือออ" ลู่หานดิ้นพล่านเพราะความเจ็บปวด ช่องทางรักตอดรัดแก่นแกนของเซฮุนแน่นจนร่างสูงเองก็เจ็บปวดไม่แพ้กัน แต่ไม่นานความเสียวกระสันก็เข้ามาแทนที่ เซฮุนก้มลงจูบลู่หานเพื่อปลอบโยนให้ผ่อนคลาย

เมื่อลู่หานเริ่มผ่อนคลายเซฮุนเองก็เริ่มขยับแกนกายเข้าออกช้าๆ แม้ใจจริงอยากกระแทกเข้าไปก็ตาม เพราะคนตัวเล็กของเขายังปรับตัวไม่ได้ บทเรียนรักครั้งนี้เลยต้องค่อยเป็นค่อยไปก่อนจะเพิ่มความรุนแรงมากขึ้นตามแรงปารถนา

เสียงเนื้อกระทบกันดังกระหึ่ม เสียงครวญครางที่ไม่รู้ว่าของใครเป็นของใครทำให้อารมณ์พุ่งสูงขึ้น เหงื่อที่ไหลย้อยออกมาจากใบหน้าของทั้งสองทำให้ดูเซ็กซี่มากขึ้นไปอีก

"ตอดดีมากเลย นายกำลังทำให้ฉันบ้านะลู่หาน" กล่าวชมร่างบางแต่ท่อนล่างยังกระแทกเข้าออกไม่หยุด นุ่มนวล เร่าร้อน และรุนแรงหมุนเปลี่ยนกันไปมา ท่อนเอ็นยาวของเซฮุนแตะเข้าที่จุดเสียวทุกครั้งที่กระแทกเข้าไป ลู่หานเสียวซ่านไปทั้งตัว ใบหน้าแดงก่ำ ปากสูดเอาอากาศเข้าไปเต็มปอด นัยน์ตาพร่ามัว และสติที่เลือนหาย

"เซฮุนเราจะ อื้ออ ถึงแล้ว" คนตัวเล็กครางหวิวแทบขาดใจ

เมื่อเห็นคนใต้ร่างใกล้แตะฝั่งฝันเต็มที เซฮุนเลยเพิ่มแรงกระแทกเข้าไปแบบไม่ผ่อนปรน ยิ่งกระแทกแรงเท่าไหร่ ช่องทางคับแคบของลู่หานก็ยิ่งตอดรับลำกายของเขามากเท่านั้น ทั้งบีบทั้งรัด จนมันแทบปริออกมา

"ซี๊ดดดด ลู่หานอาา"

"เราจะถึงแล้ว อื้ออ อ๊าาาา" เสียงครางของคนตัวเล็กดังลั่นพร้อมร่างกายที่สั่นกระตุก ก่อนจะหลั่งน้ำรักออกมาเปอะเปื้อนหน้าท้องตัวเอง

เซฮุนก้มลงกอดร่างบางของลู่หานแน่นก่อนจะกระแทกแรงๆเข้าไปอีกสองสามที ร่างกายกระตุกเกร็งและปลดปล่อยตามลู่หานไปติดๆ

เพราะน้ำรักที่ไหลล้นออกมาจากช่องทางสีหวานทำให้ช่องทางที่คับแคบลื่นมากขึ้น แม้จะเพิ่งปลดปล่อยไปแต่กล้ามเนื้อด้านในช่องทางรักของลู่หานยังตอดตุบๆอยู่ ไม่นานมังกรยักษ์ที่เพิ่งสลบไสลก็กลับขึ้นมาตื่นตัวอีกครั้ง เซฮุนขยับกายเข้าออกช้าๆ

"อ๊ะ พอแล้วเซฮุน เราเหนื่อยจะตายอยู่แล้ว" แม้ปากจะบอกให้พอแต่ร่างกายกลับตอบสนองคนตัวสูงอย่างดี ลู่หานไม่ปฏิเสธว่าตอนนี้กำลังรู้สึกเสียวซ่านขึ้นมาอีกครั้ง

Cut LilSehan15


ริมฝีปากของเซฮุนบดจูบลงบนริมฝีปากของลู่หานอย่างเร่าร้อน เพราะฤทธิ์ของแอลกอฮอล์ทำให้อารมณ์ในร่างกายร้อนวูบวาบจนยากจะควบคุม ปากเล็กเผยอออกเชื้อเชิญให้ลิ้นร้อนเข้าไปสำรวจข้างในได้แบบเต็มที่ รสสัมผัสของแอลกอฮอล์จากลิ้นร้อนของเซฮุนทำให้ลู่หานมึนเมา มือหนาประคองท้ายทอยอีกคนให้เอียงรับองศาการจูบได้ดียิ่งขึ้น ลิ้นร้อนกว้านชิมความหวานจากโพรงปากก่อนจะตอดลิ้นเล็กที่ตวัดไปมาอย่างเก้ๆกังๆ ถึงจะจูบกันมามากกว่าร้อยครั้งแต่ลู่หานก็ไม่ชำนาญเหมือนคนตัวสูง  ความร้อนแรงถูกมอบให้กันไปมาเนิ่นนานจนคนใต้ร่างอย่างลู่หานใกล้หมดลมหายใจเต็มที เซฮุนผละออกให้อีกคนได้สูดหายใจเข้าไปใหม่ก่อนจะก้มลงประกบปากอีกครั้ง อารมณ์หวาบหวามที่กำลังเกิดขึ้นในตอนนี้ทำให้คนตัวเล็กสั่นสะท้านไปทั้งตัว เขายอมรับว่าเขาคิดถึงสัมผัสของเซฮุน และครั้งนี้เขาจะไม่ฝืนมันอีกต่อไปแล้ว

ลิ้นเล็กของลู่หานเกี่ยวเข้าที่ลิ้นของร่างสูงคล้ายกำลังคุมเกมส์ แต่คนที่อ่อนประสบการณ์กว่าอย่างลู่หานจะทันเล่ห์เหลี่ยมของเสือร้ายอย่างเซฮุนได้อย่างไร ไม่นานก็เป็นเซฮุนเองที่พลิกเกมส์ขึ้นมาเป็นคนคุม ปากบางแนบชิดกันแน่น ลิ้นร้อนดูดดึงกันไปมาอย่างไม่ลดละก่อนที่ลิ้นร้อนของเซฮุนจะค่อยๆกวาดน้ำหวานที่ยังตกค้างอย่างอ้อยอิ่ง

ตาคมที่มองมาในดวงตาของลู่หาน ทำให้ร่างบางนึกอาย เซฮุนถอนริมฝีปากออกไปแล้ว ลู่หานไม่อยากจะยอมรับเลยว่าเขาไม่อยากให้อีกคนถอนริมฝีปากออกไป แต่จะให้ดึงอีกคนมาจูบต่อก็น่าอายเหลือเกิน
สายตาที่จ้องมองมาทำให้ร่างกายแทบหลอมละลาย มือหนาป้วนเปี้ยนอยู่เอวบางของคนตัวเล็กก่อนจะค่อยๆสอดเข้าไปในเสื้อเมื่อเห็นว่าอีกคนไม่ปฏิเสธ จมูกโด่งซุกไซร้ไปที่ลำคอขาว ลู่หานให้ความร่วมมืออย่างดีเอียงคอให้อีกคนสำรวจได้ถนัดขึ้น กลิ่มหอมเฉพาะตัวของลู่หานทำให้เซฮุนมัวเมา เขาสูดดมเอากลิ่มหอมนี้เข้าเต็มปอดก่อนจะขบเม้นที่ลำคอขาวจนขึ้นสีแดงคล้ายสีกุหลาบ มือหนาลูบวนอยู่บริเวณรอบอกจนคนตัวบางหลุดเสียงครางออกมา

"อื้ออ "

นิ้วแกร่งสะกิดเข้าที่ยอดอกที่แข็งเป็นไต ก่อนจะบีบเค้นอย่างเมามัน เสียงครวญครางหวานยังดังออกจากปากของคนตัวเล็กเป็นระยะ

"อ๊ะ อื้มม อื้ออ"

นัยน์ตากวางฉ่ำน้ำเพราะแรงอารมณ์ เหงื่อผุดขึ้นบนใบหน้าเพราะความร้อนของร่างกายที่มอบให้กัน จุดอ่อนไหวสัมผัสกันจนขาเรียวต้องบิดไปมาเพราะความเสียวซ่าน

"โกรธกันรึเปล่าที่ทำแบบนี้"

ตาคมจ้องมองกับคนใต้ร่างอย่างมีเลศนัย ต่อให้อีกคนจะปฏิเสธตอนนี้ก็คงไม่ทันแล้วเพราะอารมณ์ของเขาได้พุ่งสูงจนยากที่จะลงแล้ว

ลู่หานสั่นหน้าไปมาเป็นคำตอบ เซฮุนกระตุกยิ้มอย่างผู้ชนะ ก่อนจะค่อยถอดเสื้อยืออีกคนออกอย่างรวดเร็ว
ดวงตาคมกวาดมองร่างกายที่สวยงามของอีกคนอย่างไม่ละสายตา จนคนถูกจ้องนึกอายจนต้องยกมือบางขึ้นมาปิดยอดอกสีสวยที่บัดนี้บวมเต่งเป็นสีแดงช้ำ มือหนาจับมือเรียวของลู่หานมาแตะที่กระดุมเสื้อเชิ๊ตของตัวเองก่อนจะส่งสายตาอ้อนวอนขอให้ช่วยถอดเสื้อให้ มือเรียวสั่นระริกค่อยๆแกะกระดุมเสื้อของร่างสูงอย่างกล้าๆกลัวๆ แผ่นอกกว้างน่าซบทำให้ลู่หานต้องแอบกลืนน้ำลายหลายครั้ง มือหนาของเซฮุนกระตุกกางเกงยีนส์ของอีกคนออกอย่างไม่ทันตั้งตัว แม้จะอับอายแต่เพราะอารมณ์ที่ยากจะหยุดในตอนนี้ทำให้ร่างบางให้ความร่วมมือแต่โดยดี ไม่นานร่างกายทั้งคู่ก็เปลือยเปล่า

ลิ้นร้อนเลียริมฝีปากไปมาเมื่อเห็นร่างกายที่สวยงามของคนตัวเล็กเต็มตา แกนกายสีสวยกำลังสั่นระริกเพราะความต้องการ ร่างเล็กบิดกายไปมาด้วยความทรมาน ตาโตเงยขึ้นมาสบตากับร่างสูงอย่างยั่วยวน
แกนกายของเซฮุนเองกำลังปวดหนึบไม่ต่างกัน ร่างกายเบียดเสียดกันไปมาจนอะไรๆที่มันกำลังตื่นตัวสัมผัสกัน

ใบหน้าหวานแดงก่ำจนเซฮุนต้องก้มลงไปฟัดแล้วมอบจูบร้อนแรงให้อีกครั้ง มือหนาข้างซ้ายส่งไปสะกิดยอดอก ส่วนมือหนาข้างขวาส่งไปสัมผัสกับแกนกายกลางลำตัวที่กำลังเรียกร้องหาเขาอย่างต้องการ

"อืมมมม เซฮุนน่า"

ตาคมเหลือบมองคนใต้ร่างที่กำลังสูดปากเพราะรู้สึกดี นัยน์ตาฉ่ำน้ำที่ปรือมองมาที่เขาทำให้เซฮุนแทบคลั่ง คนตัวเล็กกำลังยั่วยวนเขาดีๆนี่เอง
ริมฝีปากร้อนที่เพิ่งละจากปากของอีกคนมาเมื่อครู่ส่งไปครอบครองยอดอกอิ่มข้างที่ว่างทันที ดูดดุนอย่างชำนาญ

"ซี๊ด. อ่าา"

มือหนาก็ชักรูดให้คนตัวเล็กถึงฝั่งฝันโดยเร็ว ลู่หานกำลังตัวลอยเพราะความสุข ไม่นานร่างกายก็กระตุกก่อนที่น้ำสีขาวขุ่นจะพุ่งออกมาจนเลอะมือหนาของเซฮุน

ร่างสูงยกมือเปื้อนคราบรักขึ้นมาดูดชิมอย่างไม่นึกรังเกียจแต่เป็นคนที่มองเองที่เขินอายจนต้องหลบหน้าหนี
เซฮุนใช้มืออีกข้างชักรูดเข้าที่แกนกายที่ยังไม่ถูกปลดปล่อยของตัวเอง ลู่หานมองดูอย่างชั่งใจก่อนจะเอื้อมมือไปแตะที่มือหนาของเซฮุนให้หยุดก่อนจะผลักให้ลงไปนอนบนโซฟาแทนที่ตัวเอง เซฮุนได้แต่มองอย่างอึ้งๆแต่ก็นอนลงโดยดีเพราะอยากรู้ว่าร่างบางจะทำอะไรกับเขาต่อเหมือนกัน

ลู่หานปรายตามองร่างสูงอย่างเย้ายวนก่อนจะเคลื่อนตัวลงไปอยู่ระดับเดียวกับแกนกายใหญ่ยักษ์ของเซฮุนที่กำลังพองขยายเต็มความใหญ่โต คนตัวเล็กถึงกับต้องลอบกลืนน้ำลายเพราะแม้จะเคยสัมผัสมันมาแล้วแต่ก็ไม่ชินกับความใหญ่โตของอีกคนซักที ลิ้นร้อนชื้นแตะลงไปยังส่วนหัวเบาๆจนคนที่นอนอยู่สะดุ้งออกมาเพราะความเสียว ก่อนจะค่อยๆกลืนกินแก่นกายเข้าไปในปากช้าๆ ความคับแน่นเต็มปากร้อน

"อืมมมม ลู่หานดี มันดีมาก" เสียงครางต่ำของเซฮุนทำให้ลู่หานรู้สึกสนุกมากขึ้น

ปากเล็กชักรูดความคับแน่นเข้าออกไปมา เพราะขนาดและความยาวที่ดูจะเกินมาตรฐานคนเกาหลีลู่หานเลยจำเป็นต้องใช้มือเป็นตัวช่วย เซฮุนต้องกลั้นอารมณ์ที่ใกล้ถึงจุดสูงสุดเต็มทีเอาไว้ เพราะไม่ได้ปลดปล่อยมานานเขาเลยอยากให้ครั้งนี้มันพิเศษและเขาจะไม่ยอมให้มันแตกคาปากลู่หานให้ต้องอับอายแน่ๆ
มือหนารีบผลักอีกคนออกก่อนพลิกให้ลู่หานกลับไปนอนข้างล่างเหมือนเดิม เขาจับขาเรียวของร่างบางอ้าออกจนเห็นช่องทางสีสวยที่เต้นตุบๆรอเขาเข้าไปสำรวจ นิ้วยาวค่อยๆสอดใส่เข้าไปอย่างช้าๆ

"โอ๊ยยยย" เพราะห่างหายจากกิจกรรมอย่างว่าไปนาน ช่องทางเลยคับแน่นเหมือนครั้งแรกไม่มีผิด
ความอุ่นร้อนและความคับแน่นที่ดูดกลืนนิ้วเขาอยู่ทำให้เซฮุนแทบจะหมดความอดทน ค่อยๆสอดนิ้วที่สองและสามเข้าไปตามลำดับ แม้จะรู้สึกเจ็บปวดแต่ลู่หานก็อดกลั้นเป็นอย่างดี เมื่อรู้สึกว่าช่องทางคับแคบเริ่มขยายเซฮุนก็ชักนิ้วออกก่อนจะจับแก่นกายขึ้นมาชักรูดสองสามทีให้ขยายเต็มขนาดอีกครั้ง แกนกายกลางลำตัวของเขาเวลานี้แข็งจนเขากลัวว่ามันแตก มือหนาจับส่วนปลายปริ่มน้ำถูไถเข้าที่ปากทางไปมาก่อนจะดันเข้าไปจนสุดในทีเดียว

"โอ๊ยยยเซฮุนเจ็บ อย่าเพิ่งขยับนะ"

ความร้อนและความคับแน่นตอดรับแก่นกายจนโอเซฮุนแทบเสร็จตั้งแต่สอดใส่ เพราะเห็นอีกคนเบ้หน้าเพราะความเจ็บปวดจึงก้มลงไปจูบซับน้ำตาและจูบเบี่ยงเบนความสนใจจากอาการเจ็บปวดช่วงล่างที่บัดนี้เริ่มขยับเข้าออก จากจังหวะช้าๆเริ่มแรงขึ้นจนโซฟาสั่น มือเรียวยกขึ้นมาโอบรอบคอร่างสูงแน่นก่อนจะจิกเข้าที่แผ่นหลังเมื่อใกล้แตะฝั่งฝันเต็มที

"อ๊ะ อ๊ะ เซฮุนนอ่า"

เสียงเนื้อกระทบกันดังกลบเสียงหนังที่เปิดค้างไว้จนมิด โอเซฮุนซอยสะโพกถี่ๆเพราะเขาเองก็ใกล้ถึงจุดสุดยอดแล้วเหมือนกัน

"ซี๊ดส์ ตอดดีมากลู่หาน"

"อ๊ะๆๆๆๆๆๆ ฉันใกล้ถึงแล้วเซฮุน"

ร่างสูงกระแทกซ้ำที่จุดเดิมๆ จุดที่ทำให้ร่างบางสั่นสะท้าน ไม่นานคนใต้ร่างก็กระตุกปลดปล่อยน้ำรักออกมาอีกรอบ เซฮุนเร่งสปีดการกระแทกให้เร็วกว่าเดิมก่อนจะกระตุกและปลดปล่อยตามลู่หานไปติดๆ

"อืมมมมมม"

จมูกโด่งซุกเข้าที่ซอกคอหอมหวานก่อนจะทิ้งตัวลงนอนทาบทับบนตัวของร่างเล็ก แน่นอนว่าเขายังไม่หมดแรง และรอบที่สองกำลังจะตามมาอีกในไม่ช้านี้แน่นอน